Vandaag Grand Cayman met op het programma 'Snuba diving'. Snuba Diving is een combo van scuba (met fles) en snorkelen. Aan het wateroppervlak drijft een soort opblaasbootje met daarop een fles perslucht. Aan deze fles zitten twee slangen die naar je mondstuk gaan om te ademen, simpel! Maar toch wel even wennen. Ray heeft wel eens gedoken, maar ik heb vorig jaar pas voor de eerste keer gesnorkeld. In ons groepje zit Chad: een jongen die met de ATV-tours er ook al bij was. Dit keer heeft hij zijn zus en moeder bij zich. Nou vind ik het allemaal best wel spannend, maar die moeder is toch wel heel erg nerveus! Na het invullen van de nodige (dramatische) papieren en na de uitleg, krijgen we onze uitrusting waarmee we het water in mogen. Daar krijgen we al een voorproefje van de grote vissen die er rond zwemmen. We zitten vlak bij een plek waar ze vis verkopen en het afval wordt daar in het water gegooid. Er zwemmen in het begin al genoeg gevaartes rond!
In het water worden we aan de slangen van de boot gekoppeld en mogen we gaan. Het is wel erg wennen dat je nu ineens door je mond moet ademen. De moeder van Chad probeert het even, maar raakt totaal in paniek. Roepend komt ze boven en ze geeft aan dat ze niet verder wil, dus wordt ze los gekoppeld. Wij gaan verder met onze poging. Nou ja, ik dan vooral, want Ray gaat al alle kanten op. Op een bepaalde diepte lukt het mij niet zo goed om mijn oren open te krijgen, dus durf ik niet dieper. Ray kan zijn oren wel open krijgen, maar hij heeft niet genoeg gewicht. De oplossing is dus dat hij wat gewicht van mij neemt. Dat gaat bij hem beter en heeft voor mij tot gevolg dat ik elke keer half aan de oppervlakte blijf hangen waardoor er wel weer een bootje met perslucht boven op me drijft. 's Avonds zal blijken dat voornamelijk mijn billen aan de oppervlakte hebben gezeten, want die waren toch best wel verkleurd!
De tocht onder water duurt ongeveer een uur. We zien een stuk van een scheepswrak en Ray kan er zelfs op staan, we zien allerlei vissen, onze begeleider haalt grappige trucjes uit en hij speelt met een vis. Ik moet toch regelmatig aan ons bootje gaan hangen (en vooral niet vergeten om mee te gaan in de richting van Ray, want ander s kan hij niet verder), omdat ik het wel vermoeiend vindt en omdat ik mijn nek toch wel erg voel.
Eenmaal uit het water blijkt dat ik mijn nek toch teveel heb belast, dus ik moet op de boot echt wel even gaan liggen. Op de terugweg naar de boot is Ray toch ook wel erg stil. Op de tenderboot naar het cruiseschip geeft hij aan dat dit komt doordat hij wel wat last heeft van zijn oren. Hij hoort zichzelf dus wel heel erg. Wel opvallend dat hij dan ineens een stuk rustiger is!!
Na wat rust in onze boot gaan we lekker eten in de ‘Golden Olympia Dining room'. Daarna is er in ‘The Venetian palace' ( een mooie theaterzaal op een achterdek) een show van een komische jongleur. Na deze leuke show, lopen we nog even een rondje over de boot en stuiten we op de FUN deck party. We vonden het ook al zo stil op deck 5, normaal gesproken het deck waar alles 's avonds gebeurd! Die party houdt in dat je iedereen kan zien op het grote scherm en dat je met zijn allen een dansje leert. Het is toch wel heel mooi om vooral de donkere mensen heel relaxed te zien bewegen bij zoiets. We vervolgen onze ronde door de eetzaal om naar de trap te komen en daar zitten mensen ongeduldig te wachten.... Maar waarop??? Dat wordt ons al snel duidelijk: om 23:30 wordt er een Mexicaans buffet geopend onder het mom van ‘late night snack'! Dat is dus geen snack, maar dat zijn complete maaltijden met alles erop en eraan! En daar zitten de mensen dus een kwartier van tevoren al helemaal klaar voor! Unbelievable ! Wij laten het voor wat het is en duiken lekker ons mandje in!