Er zijn een aantal hoogtepunten waar ik tijdens deze reis heel erg naar uit kijk, en Jamaica is er 1 van. Als aapie van ongeveer 12 jaar was ik al helemaal weg van reggae muziek, Bob Marley (BM) in het bijzonder. Vandaag gaan we samen met de Zion Bus naar zijn geboorteplaats Nine Mile. Dit is tevens ook zijn laatste rustplaats. De bus die ons daar gaat brengen is helemaal handgeschilderd in de bekende kleuren en uitgerust met een heuse sound system. De weg naar Nine Mile is bumpy en de wegen zijn vooroorlogs. Halverwege zet onze tour guide een film over het leven van BM op, zodat we maar niet naar buiten kijken, want daar werd je echt niet vrolijk van. Enorme afgronden en te smalle wegen waar we nog tegenliggers tegen komen ook. De natuur is echt geweldig, heel veel groen en uitzichten over mooie dalen. Langs de weg komen we regelmatig wandelende rasta's tegen, die uitgebreid gaan staan te zwaaien. Ja duh, alles voor de Yankee Dollar!! Na een tussenstop en het eten van een snack komen we na ongeveer 2 uur rijden in het berg dorp Nine Mile aan. Een afgesloten vesting van roodbruin stucwerk en een grote poort. Zodra de bus binnen is gaat achter ons alles meteen weer op slot en met een reden. Het roken van weedie weedie is ook hier niet legaal, alleen op deze plek wordt het gedoogd. Tevens houden ze ook op deze manier de plaatselijke bevolking buiten, want die vertonen toch wel een lichte vorm van dreigend bedelen. Op de parkeerplaats worden we meteen al geconfronteerd met het dealen van voorgedraaide joints, een gat in de muur doet dienst als deal-loket. Uiteraard zijn er een aantal Amerikanen van onze groep hier speciaal voor gekomen en de joints vinden gretig aftrek, en dit alles voor $ 15,00 PER STUK!!!! 1 Amerikaan die we al regelmatig op de boot zijn tegengekomen (een mega druk ventje, heel erg aanwezig waar ik vergeleken een doofstomme bij bent) slaat meteen een voorraadje in en vuurt meteen zijn eerste af. We hopen allemaal dat ie nu wat rustiger wordt. Natuurlijk worden we eerst door een winkel gedirigeerd, krijgen de mogelijkheid om een true Jamaican shot te bestellen en worden voorgesteld aan onze tour guide Captain Crazy (het is de moeite om deze man ff op te zoeken op Youtube, tik de woorden Captain Crazy, Zion Bus tour, Jamaica en nine mile). Na een optreden van hem en drie doorgerookte trommellisten, bezichtigen wij de tomb van BM en zijn moeder. De yanken die een spliff hadden gekocht lopen ondertussen als zombies over het terrein en krijgen een vreetkick... de ADHD-yank wordt er alleen maar drukker van. Het verblijf in Nine mile doet mij wel wat en voel me 'Irie', het zien van jammende en dansende jamaicanen, de warmte, de omgeving en de lucht van wierook en joints helpen daar wel bij. De weg terug is met keiharde 'dance hall' muziek en stortbuien net zo gaaf als de heenreis. Lon was heel slim om een regenponcho mee te nemen wat het goot verschrikkelijk hard. Bij de tassen en - paspoortcontrole wordt ADHD uit de rij gepikt door een medewerker van de border patrol, of ze het ruiken heh!! Tot nu toe hebben wij hem nog niet gezien, misschien zit hij, omdat ie wat mee wilde smokkelen, nu weg te rotten in een Ja Man-gevangenis.....